Poetry - Geert Vermeire: Alfabet
Geert Vermeire" weergegeven

Alfabet

Taal is een spiegel.
Amalgaam van beeld
en schijn. Vlak en diep.
Links en rechts.

Omtrek en oppervlakte van een
bol. Onkwetsbaar
in hun wilde gedachte zijn.
Mooi in het ware,
gedroomd

door een man en
een vrouw
in een zelfde verloren tijd.

Maskers kwetsen de
witte nerven van de taal.

Letters etsen in stilte,
trillen na op een spiegel.

Beeld is storend anders zijn.